ااَوںدے سار جگ وِچ, پهِلی واری تّکِآ تے, تَےنُوں مَےں سںجانِآں نی مااے,
رُوه جدوں تن وِچ دَوڑی فےر من مےرے, تَےنُوں رّب جانِآں نی مااے ۔
تُوں هی تے سُناایآں مَےنُوں, چنّ دیآں لوریآں تے, تارِآں دی لوآں جِهے گیت,
تےری ٹھںڈی چھاں تھّلے, سےکِآ مَےں سُورجے نُوں, رُّتاں نُوں پچھانِآں نی مااے ۔
کھِڑی پھُّل واںگ مےری خُشیآں تے, غم اُّتے, سَون واںگُوں ورھے تےرے نَےن,
تےرے جزبات بھرے پِآر دی بهار نُوں مَےں, رّج رّج مانِآں نی مااے ۔
توتے واںگُوں رّٹ کے تے, گااے سی پپیهے واںگُوں, تےرے کولوں سِّکھے هواے بول,
هُن جاپے گِرجھاں جِاُں, بَےٹھیآں مُکانیں اَوهناں, سمِآں سُهانِآں نی مااے ۔
کیتیآں کرُولیآں جو گھيو دیآں, تےرے بھُکھے ڈھِّڈ نُوں مَےں سنّھ مار مار,
پتا سی اےه خَورے تَےنُوں, بدلا اےه لَےناں مَےتھوں, مےرِآں نِآنِآں نی مااے ۔
مِلِآ نسیب تَےتھوں, نواں تے نِکور, هتھیں جّگ آکے هويا لیرو لیر,
هُن تے اےَےه ِاںج جیوےں, پھُںڈِآ شِکار, هّتھیں انّھِآں تے کانِآں نی مااے ۔
پِآر هی سِکھايا تُوں تے, فےر کِتھوں جںمے مےرے , دِل وِچ ول, وَےل, وَےر,
لگدَے کرودھ سارا دِّتا اے اُدھار مَےنُوں, مےرِآں ےرانِآں نی مااے ۔
ٹُر گایاَوں اَوتھے جِّتھوں, خت نا خبر, نا هی آوے جاوے کوای سںدےس,
جںدرے وی مار گایاَوں, اپنی دُآواں نال, بُوتھوےں خزانِآں نی مااے ۔
مانیآں سی نیںدراں مَےں, تےریآں جوانی والے, نشے دیآں نیںدراں چُرا,
تاهیں جِںد وںڈی 'گِّل', هُن جُرمانِآں تے, کُجھ هرجانِآں نی مااے ۔
