مانسروور جھورا کردی
ستلُج اّتھرا
مےری ِاّک نا منّے
روز دِهاڑی اَوهی لّچھن
جد جیا آوے
هّداں بنّے بھنّدا
لڑدا بھِڑدا شور مچاںدا
ساگر وّل نُوں تُر جاںدا هَے
هَول واںگر اُٹھِآ
شکتی دا ِاّک گولا
واںگ ترےلی ٹھر جاںدا هَے
نا کوای نواں وهِن هی بدلے
نا کوای سِرجے
نیلے ڈُوںگھے پانیآں والی
جھیل سدیوی
هڑھ آوے لهِ جاوے
ِاںج سبھِتا کوای
کدوں بھلا سِکھراں نُوں چھوهںدی
کَون گُرُو ِاس نُوں سمجھاوے
