مهِںگے مُّل مِلی آ سرداری سِںگھاں نُوں اّج کَوڈیآں دے وّٹے وٹاای جاںدے نے
پّگاں دُمالِآں نال سوبھدے نے سِںگھ پا ٹوپیآں تے سَےلپھیآں لاهی جاںدے نے
جِهڑی دھَون نا سی جھُکی کدے جابراں اّگے هُن ناایآں مُوهرے بَےٹھ جھُکاای جاںدے نے
کڑے پّگ دا مُکابلا نهیں کوای جِهنُوں پھوکے پھَےشناں 'چ گواای جاںدے نے
