مَےں اپنے دِل دے شیشے نُوں سلامت کِس تراں رّکھاں
اَے شِبلی! تےرِآں پھُّلاں دی ِاّزت کِس تراں رّکھاں
مَےں جِس نُوں آکھِآ سُورج تُوں اُس نُوں چاڑھتا سُولی,
ِانھاں بلدے چِراغاں دی هِفازت کِس تراں رّکھاں
مےرے اںدر ےشودھا سِسکدی تے وِلکدا راهُل
مَےں باهروں بُّدھ هوون دی مُهارت کِس تراں رّکھاں
مَےں پھُّلاں تِتلیآں 'چوں رّب دا دیدار کیتا هَے
ِانھاں مرمر دے بُّتاں وِچ اکیدت کِس تراں رّکھاں
اُڈیکے بِپھرِآ درِآ تے بِهبل هَے گھڑا کّچا
مَےں ِاهناں ولگناں دے سںگ مُهّبت کِس ترھاں رّکھاں
مهِک اُّٹھِآ هَے مےرے من 'چ ِاک گُںچا مُهّبت دا
هواواں توں چھُپا کے ِاه هکیکت کِس تراں رّکھاں
