مَےں بےسّک پربھات نهیں هاں۔
پھِر وی کالی رات نهیں هاں۔
ساتھ دِآںگا تےرا کِّداں,
مَےں کھُد آپنے ساتھ نهیں هاں۔
مَےں دُّکھاں دا پرچھاواں هاں,
کھُسیآں دی سَوگات نهیں هاں۔
جو دھرتی نُوں پِآسا رّکھے,
مَےں اَےسی برسات نهیں هاں۔
مَےں سترںج دی ادبھُت باجی,
مات وی هاں تے مات نهیں هاں۔
