مَےنُوں اّج تّک سمجھ نهیں آای
تُسیں سرهّد کِوےں بنّھ لای
مَےں دھرتی تاں سبھ دی ساںجھی هاں
پھِر تُساں نے کِّداں وںڈ لای۔
تُسیں رجِسٹریآں کرن لّگ پاے,
هَےران هاں, تُهاڈی هِںمت کِوےں پای۔
تُهاڈی ماں نهیں کِها کِ غلت هَے,
کی اُه نهیں کُرلاای۔
مےرے ِاںتکال چڑھے وےکھ کے,
اُه نا شرماای۔
کدے-کدے مےرا دِل کردا
کِ پرلو بھےجاں کوای۔
پر وا-ورولے بھےجکے,
جاواں مَےں سمجھاای۔
مَےں کرونا راهیں پّتر بھےجِآ,
گھریں بںد کر ’تے بھَےن تے بھاای۔
تُهاڈی دانے-دانے نُوں ترسدی,
وےکھی در-در مںگدی ماای۔
ماای تُهاڈی روںدی وےکھ کے,
لوکو مےری اّکھ بھر آای۔
تُسیں مُوںه ’تے پردے پا لاے,
تُهاڈی اّکھ رهی تِهاای۔
تُسیں مهِل-مُنارے پااُن لای,
منُوں اّگ نال جاںدے پکاای۔
مَےں هر تھاں جیون گھّلِآ,
تُسیں هتھَوڑِآں نال گاے مُکاای۔
کِنّے پُّت کھا لاے ماواں دے,
تُهاڈیآں ِاهناں سرهّداں نے۔
جِنھاں کھےت ’چ سونا بیجنا سی,
راکھیآں کرن جوانی لاای۔
کِنّیآں وِدھوا تے سجیآں سےجاں,
سُنّیآں کرگی تُهاڈی من آای۔
کِنّے کوی تے کلماں رو موایآں,
سرهّداں دے دووےں پاسيوں, دے-دے دُهاای۔
وِچھوڑِآں دی ےاد 'چ تڑپھ کے مَےں,
کلم جد سرب دے هّتھ پھڑاای۔
مَےتھوں نهیں رِها گِآ وےکھ کے,
جد کلم اُهدی کُرلاای۔
مَےں تُهانُوں آپ سمجھاون تُر پای,
نا وںڈو, نا وںڈو, مَےں دھرتی سبھ دی ماای۔
