مَےں ِاشک کمايا هَے ادبی وی رُوهانی وی
کدے آکھ سُخن مَےنُوں کدے آکھ دیوانی وی
مَےں زُلم هرااُنا سی, نھےرا رُشنااُنا سی
مےرے هّتھاں نے چُّکی تلوار وی, کانی وی
کدے خُشبُو سںدل دی کدے اّگ هاں جںگل دی
مَوجُود مےرے اںدر چںڈی وی بھوانی وی
سُورج دی دھُّپ ورگا رُّکھاں دی چھاں ورگا
ےا رّب, مَےں لِکھ دےواں کوای گیت لاسانی وی
اُمرا دی شام ڈھلی ےاداں دی جوت بلی
اّکھاں 'چوں اُمڑ آاے بچپن وی جُآنی وی
تُوں زخم جو دِّتے سی مهِفُوز نے دِل اںدر
مَےں ساںبھ کے رّکھی هَے اُه گل دی گانی وی
