رانیآں پٹرانیآں مَےں روز وےکھدی
هّتھیں سُهاگ دے کںنگن, پَےریں کانُونّ دی جھاںجر
اُهناں دی تلی واستے, مَےں روز مهِںدی گھولدی
کدے کُجھ نهیں بولدی
مَےں سدگُنی, جاندی هاں – ریس کرنی بڑی اَوگُن هَے۔
سےج اُه نهیں, پر سےج دا سوامی اُهی,
هنےرے دی سےج بھوگدی, جاں سےج دا هنےرا بھوگدی
کُّکھ مےری بال جںمدی هَے, وارِس نهیں جںمدی۔
بال مےرے بڑے بیبے
سدگُنے, جاندے نے – هّک مںگنا بڑا اَوگُن هَے۔
بال مےرے, چُّپ کیتے جوانی کّڈھ لَےںدے نے
تے سےوا ساںبھ لَےںدے نے, کِسے نا کِسے دےش رتن دی۔
مَےں – جنتا, چُّپ کیتی بُڈھےپا کّٹ لَےںدی هاں
اّکھ دا ِاشارا سمجھدی,
ِاک چںگی رکھےل آپنے وتن دی۔
