مَےں جّٹی دےس پںجاب دی, مَےنُوں جانے کُّل جهان ۔
مےرے مّتھے ٹِّکا وےکھ کے, پاے چںد سُورج شرمان ۔
مَےنُوں باغیں بھَورے وےکھ کے, پھُّلاں نُوں بھُّل جان ۔
مَےنُوں مَےلی نِگھا نا وےکھ تُوں, مےری کںج کواری شان ۔
تُوں جّٹی دےس پںجاب دی, مَےں جّٹ پںجابی شےر ۔
مےرا هُسن جوانی ڈلھکدا, جِاُں سُورج چڑھے اُشےر ۔
مَےں پِڑ تے رن دا سُورما, مَےنُوں کهِن جُآن دلےر ۔
اُّتھے هُوںجھا پھِر جااے گوریاے, جِّتھے دےواں ڈاںگ اُلےر ۔
