مَےں کوِتا لِکھدا هاں
کِاُںکِ مَےں جیون نُوں
ِاسدی سارتھکتا وِّچ
جِاُنا چاهُںدا هاں
کوِتا نا لِکھاں
تاں مَےں نِرجیو پُتلا
بن جاںدا مِّٹی دا
کھاںدا پیںدا سَوںدا
مُفت وِّچ ڈکاردا
رُّکھاں توں مِلی آکسیجن
چھّڈدا کاربن ڈاياکساایڈ
هوا پلیت کردا
انّ کھراب کردا
دھرت تے بوجھ جِها
بن جاںدا هاں مَےں
آپنے آپ نُوں
لّگن لّگدا پاپ جِها
پر جدوں مَےں کوِتا لِکھدا هاں
دھرتی دا درد
شبداں ’چ پروںدا هاں
دھرتی تے رهِںدے منُّکھاں دے
درد نال دُکھی هُںدا
اُهناں دی کھُشی وِّچ
مےرا اںدر کھِڑ جاںدا
مَےں کوِتا لِکھدا جدوں
اُهناں دے درد
اُهناں دی کھُشی دے
گیت گااُںدا
مَےں شبد شبد جُڑدا
کوِتا بن جاںدا
مےرا اںدر باهر
اجب جِهے کھےڑے نال بھر جاںدا
مَےں دھرتی دا انّ کھاںدا هاں
هوا توں ساه لَےںدا هاں
زمین دے ٹُکڑے نے مَےنُوں
رهِن لای تھاں دِّتی هَے
کرزدار هاں مَےں دھرتی دا
مَےں کوِتا لِکھدا هاں
کِ دھرتی دا
کُجھ کُ کرز موڑ سکاں۔
