مَےں راهاں تے نهیں تُردا مَےں تُردا هاں تاں راه بندے
ےُگاں توں کاپھلے آاُںدے ِاسے سّچ دے گواه بندے
ِاه تپدی رےت دّسدی هَے کِ رستا ٹھیک هَے مےرا
ِاه سڑدے پَےر, ٹھردے دِل, مےرے سّچ دے گواه بندے
جُ لو مّتھے 'چوں پھُّٹدی هَے, اُه اسلی تاج هُںدی هَے
توی دے تکھت 'تے بهِ کے هی سّچے پاتشاه بندے
ِاه پںڈت راگ دے تاں پِّچھوں سدیآں بااد آاُںدے نے
مےرے هاُکے هی پهِلاں تاں مےری وںجھلی دے ساه بندے
اسانُوں ریت توں وّدھ کے کِسے دی پریت پِآری هَے
تُوں لِکھ لےکھا تے لِکھ جِنّے وی نے ساڈے گُناه بندے
راںجھے نا وی هُںدے تاں وی نا بندے اسیں کَےدوں
اسیں جاں ناتھ هُںدے جاں اسیں لُّڈن ملاه بندے
اُدوں تک تُوں هَےں ساڈی هِّک دے وِچ مهِپھُوز مر کے وی
جدوں تک جِسم ساڈے هی نهیں سڑ کے سُآه بندے
فکیراں دے سُکھن کُچھ ےار, کُچھ تاریکھ دے مںزر
جدوں مَےں زکھم کھا لَےناں مےری خاتر پناه بندے
مَےں ِاک گّل جانداں کِ هَے کوای شَے ِاس وجُود اںدر
اُه جِهڑی لِشک اُٹھدی هَے جدوں سبھ رُکھ سِآه بندے
کدی درِآ ِاّکلا تَےه نهیں کردا دِشا آپنی
زمیں دی ڈھال, جل دا وےگ هی رل مِل کے راه بندے
اچنچےتی کِسے بِںدُو 'چوں چشما پھُّٹ پَےںدا هَے
ِاه دااوےدار دااوےدار اَےوےں کھاهمکھاه بندے
مَےں کُجھ ناداں تے بِںداں دا مِلن-بِںدُو هاں مَےں کی هاں
جے مَےں آکھاں کِ مَےں کُجھ هاں کتھن مےرے گُناه بندے
ِاه تُردا کَون هَے مَےں کَون هاں تے کَون پُّچھدا هَے
ِاه سوچاں دا سپھر هَے جِس لای سینے هی راه بندے
جدوں تک لپھز جِاُوںدے نے سُکھنور جيون مر کے وی
اُه کےول جِسم هُںدے نے جو سِوِآں وِچ سُآه بندے
همےشا لوچِآ بننا تُهاڈے پِآر دے 'پاتر'
کدے نا سوچِآ آپاں کِ اهُ بندے جاں آه بندے
