مَےں تاں چار دیواری اںدر,
تےری ِاشک کھُماری اںدر۔
اَےوےں تھوڑھی جّگ بھُّلِآ اے,
تےری ےاد اُتاری اںدر۔
پَےسا سوهرت رُتبا جُّسا,
کُجھ نی جانا لاری اںدر۔
ِاک رِستا بس تےرا مےرا,
کُجھ نی دُنیآںداری اںدر۔
چِهرے تے مُسکان رهی جے,
پر بِپتا هَے بھاری اںدر۔
اںبر نُوں جِس چھُوهنا هُںدا,
رّکھدَے کھُوب اُڈاری اںدر ۔
ڈاهڈھے گهِرے راج چھُپے نے,
بس نَےناں دی تاری اںدر۔
جے آکھےں ! دّس دِآں تَےنُوں ,
ِاّچھا کی مَےں دھاری اںدر ?
مَےنُوں تاں رّب مِل جاںدا اے,
تےری جھلک پِآری اںدر۔
لّبھِآ کوای سابری ورگا ?
پھِر کے دُنیآں ساری اںدر ۔
