مَےں تےرے وِچ ِااُں وسنا چاهُںدا هاں
جِوےں پّتھراں ‘چ چُّپ هُںدی هَے
جِوےں پھُّل پّتیآں ‘چ
هوا دی سرسراهٹ هُںدی هَے
جِوےں سُر کیتی سارںگی ‘چوں لںگھدِآں
گااُن لگدی هَے هوا
جِوےں تھےه وِچ
سمااے هُںدے نے گھر-گھڑے-سِّکے
جِوےں اںب بارے سُندِآں هی
مِٹھاس نال بھر جاںدی هَے جیبھ
جِوےں کھںڈر دیآں پِّلیآں ِاّٹاں ‘چ
سهِکدی رهِںدی هَے ِاک چیخ
جِوےں بھری هُںدی هَے
نفرت, مُهّبت تے اُداسی نال
رےک وِچ پای کِتاب
جِوےں وسی هُںدی هَے
تےرے سپرش توں پهِلاں هی
سِهرن بھری سرگوشی
کِ جِوےں
شبداں ‘چ چھُّپ کے بَےٹھدا هَے
وِسپھوٹ
کِ جِوےں بّدلاں تے پّتھراں ‘چ
چھُپے رهِںدے نے انےکاں آکار
مَےں تےرے وِچ ِاںج وسنا چاهُںدا هاں
جِوےں خلاا ‘چ وسِآ هُںدا هَے
شبد
برهِمںڈ
تے دھُنیآں دا سںسار
