بڑا سادا جِها ِانسان هَے
ِانسان هَے اَےپر
اُه مےری نزر وِچ
مانُّکھتا دی شان هَے اَےپر
نا لالچ سُرگ دا اُسنُوں
تے بھَے نرکاں دا کھاںدا نهیں
مَےں اُسنُوں پِآر کردا هاں
کِسے وّڈے دی, اُه چھوٹا
خُشامد کر نهیں سکدا
کِسے ماڑے 'تے دھّکا وےکھ هُںدا
جر نهیں سکدا
بِناں کارن, کِسے چںگے بُرے دا
دِل دُکھاںدا نهیں
مَےں اُسنُوں پِآر کردا هاں
بڑا پّکا هَے اُه
کُچھ آپنے مِتھوےں اسُولاں 'تے
مگر شردھا نهیں
آپے بنے بھےکھی رسُولاں 'تے
کهے کوای لّکھ اُسنُوں
ِاّک وی دِل 'تے لِآںدا نهیں
مَےں اُسنُوں پِآر کردا هاں
اُه منّدَے دھرم,
پر اُه دھرم لوکاں توں نِآرا اے
نا جھگڑا 'ور' 'سراپاں' دا
تے نا 'پُنّاں' دا لارا اے
هَے ِاّکو اںدروں باهروں
کدے شکلاں وٹاںدا نهیں
مَےں اُسنُوں پِآر کردا هاں
اُه 'نےکی' تے 'بدی' دو شبد
سُن سُن کے نا گھبراںدا
جے کُچھ چںگا کرے,
لیڈر بنن لای شور نهیں پاںدا
تے جے هو جَے گُناںه
تاں پردِآں دے وِچ لُکاںدا نهیں
مَےں اُسنُوں پِآر کردا هاں
نا ڈھاه کّکھاں دیآں کُّلیآں
دھرم مںدر بناںدا اے
نا لیراں پاٹیآں دھُوه کے
چںدواے ای چڑھاںدا اے
تے کھوه مزدُور دی روٹی
اُه کِدھرے جّگ لواںدا نهیں
مَےں اُسنُوں پِآر کردا هاں
اُه بهُتی پھےر مالا
رّب نُوں هَےران نهیں کردا
تے اپنے بھجن دے بل
کِسے توں تاوان نهیں بھردا
اُه آپنی پارساای دا
کِسے 'تے رُهب پاںدا نهیں
مَےں اُسنُوں پِآر کردا هاں
سفارش سُن کے بخشُو,
اُسنُوں لاایلّگ نهیں منّدا
اُه اُسنُوں ِاک دھڑے دا
رِشوتی,
جاں ٹھّگ نهیں منّدا
ِاسے لای, بھُّل کرکے
سُّکھنا سُّکھ, بخشواںدا نهیں
مَےں اُسنُوں پِآر کردا هاں
نا اُه شَےتان هَے,
نا دےوتا بن کے وِکھاںدا اے
کِّتے گھُّٹ پی بهے,
تاں پی کے نا مںدر 'چ جاںدا اے
کهو:
کافر هَے اُه,
پر بھےکھ سںتاں دا بناںدا نهیں
مَےں اُسنُوں پِآر کردا هاں
کدے اُه آپنی مِهنت توں ودھےرے
دات نهیں مںگدا
تے آپنا هّک
تاکت نال وی لَےنو نهیں سںگدا
هَے 'سیتل' بے-نِآز ِاتنا
کِتے پّلا پھَےلاںدا نهیں
مَےں اُسنُوں پِآر کردا هاں
مَےں اُسنُوں پِآر …
