مَےں وی اُنھاں دے نال هی ساں
سڑک بنِآ
اُنھاں دے نںگے پَےراں تلے
جِنھاں چوں خُون دے تُپکے سِم رهے سن
مَےں فِکر بنِآ اُنھاں دے راهاں دا مںزِل مےرے هّتھاں چ کھےڈ رهی سی
مَےں اُنھاں دے مُوهرے وِچھااُںدا گِآ
بهُت مُشکِل هُںدا هاں
بھُّکھے پےٹ نال مںزلاں نُوں لّبھنا تے میل پّتھراں نُوں لّبھنا تے
آںدراں دے وِچ تارنا
بھُّکھیآں کِںج مُّکیآں هونگیآں واٹاں
سڑکاں نُوں ِاه وی پھِکر سی
لوک ِاهو جی ےاترا
جِںدگی بھر نهیں مںگدے
اَودوں نا دِن سُّتے سن نا هی راتاں
ننّھِآں نے دُّدھ دیآں اُداسیآں وِّچ دی جھاکِآ
بّچِآں دے سُپنِآں ورگا
کُّجھ وی نهیں سی راتاں وِّچ
تُسیں کی جانو
کِ کِںج سُّتے هونگے تھّکے ٹُّٹے سُورج
کِسے دِن نا رات نے
اُنھاں دا زِکر تّک نا کیتا
جےباں وِچ کُجھ گھراں دی بھُّکھ سی
کُجھ آپنِآں نُوں مِلن دا چاا
پَےںڈا مُّکدا گِآ
تے مںزل نےڑے آاُںدی گای
