مَےںڈے ماهی توڑ نا مَےںڈا پِآر وے ۔
بلا کِآمت تےرے ناز توں گھولِآ,
نا کر مےرے نال رول تُوں رولیآ,
چیرے بَےٹھی نرد نا مار وے ۔
ارش خُدا دے ڈھهِ پَےن مُنارے,
ےاری لا کے جدوں رُسدے پِآرے,
کسم تےری دِلدار وے ۔
کَون چںگی تَےنُوں ساڈے نالوں هور وے,
کِس گل دا دس تَےنُوں زور وے,
کالے تِل دا هاسل دے دے ےار وے ۔
ِاس ترھاں لُٹ لِآ تُوں مَےنُوں پھڑ کے,
جِس ترھاں گھوڑِآں تے تُرکاں چڑھ کے,
کیتے هرن شِکار وے ۔
گھُںگٹ وِهلے زُلفاں ناگ پٹاری,
نَےن سِپاهی سمرکںد بُخاری,
تُرکی اربی لب تےرے سردار وے ۔
وگدی آ راوی کںڈھے شُوکن کُّکُو کانے,
تےرے کول آای مَےں کر کے لکھ بهانے,
کُڑیآں دا چھڈ کے بھںڈار وے ۔
ےار ےاراں نُوں لاںودے چھاتی,
تیرتھ جان کُستی پاپی,
مّکے جاںدے گُناهگار وے ۔
ملھار گاوےں برسے میںه هووے سبزی,
مَولا شاه وےکھ کُدرت رّب دی,
دیپک گاوےں بھڑکے نار وے ۔
