مےری ماں دی کُّکھ مزبُور سی !
مَےں بھی تاں ِاک ِانسان هاں,
آزادیآں دی ٹّکر وِّچ اُس سّٹ دا نِشان هاں,
اُس هادسے دا چِنّھ هاں,
جو ماں مےری دے مّتھے اُّتے لّگنا زرُور سی…
مےری ماں دی کُّکھ مزبُور سی…
دھِرکار هاں مَےں اُه, جِهڑی ِانسان اُّتے پَے رهی,
پَےداِاش هاں اُس وکت دی جد ٹُّٹ رهے سی تارے
جد بُجھ گِآ سی سُورج, چںد وی بےنُور سی …
مےری ماں دی کُّکھ مزبُور سی…
مَےں کھریںڈھ هاں ِاک زکھم دا,
مَےں دھّبا هاں ماں دے جِسم دا,
مَےں زُلم دا اُه بوجھ هاں جو ماں مےری ڈھوںدی رهی
ماں مےری نُوں پےٹ چوں سڑِآںد ِاک اَوںدی رهی …
کَون جان سکدا هَے کِتنا کُ مُشکِل هَے –
آکھراں دے زُلم نُوں ِاک پےٹ دے وِّچ پالنا,
اںگا نُوں جھُلسنا تے هّڈاں نُوں بالنا
پھل هاں اُس وکت دا مَےں,
ازادی دیآں بےریآں نُوں پَے رِها جد بُور سی…
مےری ماں دی کُّکھ مزبُور سی…
