مجبُوری دیآں سںگلاں کڑیآں هوایآں نے ۔
دِل دیآں ریجھاں دِل وِچ تڑیآں هوایآں نے ۔
بِن اهِساس توں بںدا وی کوای بںدا اے,
دھرتی تے تسویراں جڑیآں هوایآں نے ۔
مںزِل دے رستے وِچ رسم-رِواز دیآں,
کِنّیآں هی دیواراں کھڑھیآں هوایآں نے ۔
اَوس درخت دے تھّلے چھاں کی هونی اے,
جِس دیآں ساریآں شاخاں جھڑیآں هوایآں نے ۔
مےرے دِل دیآں سّدھراں دا کی پُّچھدے اَو,
چھّپڑ دے وِچ مّجھاں وڑیآں هوایآں نے ۔
آسے پاسے جاپے رُّت گُلاباں دی,
سینے وِچ کِاُں سُولاں اڑیآں هوایآں نے ۔
مںڈی دے وِچ بهُتی کیمت پااُنگیآں,
جِهڑیآں جِنساں چھٹیآں, چھڑیآں هوایآں نے ۔
مِّٹی دی بُنِآد تے 'شَےدا' خالِک نے,
شکلاں رںگ برںگیآں گھڑیآں هوایآں نے ۔
