ڈُوںگھیآں هون جدوں ترکالاں
سںبری دھوتی مال روڈ 'تے
لوکیں نِکلن بنّھ بنّھ پالاں
کالے نَےن دُپّٹا پیلا
جُلپھی رات دی رانی مهِکے
مُکھ تے پااُوڈر دا پھُل ٹهِکے
هوٹھاں اُّپر کِّس می لِپسٹِک دی مُسکان
ساماں وےلے مال روڈ 'تے
رُوپ رںگ دی اُّڈدی لیلھا
دِل توں دھون تھکاوٹ دِل دی
جنے کھنے سبھ آن۔
وّڈے وّڈے کںم پاے نے,
دےس دے نےتا دی تکریر
دِل وِچ کی کی گم پاے نے
بںد کرو ِاه بںب تجربے,
مهاں پادری دا اَےلان
نویں کنک دے بھا دیآں گّلاں
کاکے دے تنکھاه دیآں گّلاں
جن سںکھِآ تے بے-رُجگاری
دےس وِدےس دی سِآست ساری
پان چبا کے تھّکی جان
سِگرٹ دھُوںاےں وِچ اُڈان ۔
گرمی وی هَے کےهی چیج
وِرلی پااے کوای سمیج
جِس دی پتلی جهی کمیج
اُس سوهدی دا کاهدا پردا
هِّک نُوں بنّھے بِناں دا سردا
گورے گورے جِسم سڈَول
وےکھ کے مُوںه وِچ پانی بھردا
بِجلی دے کھںبھے دے کول
جاوے نرم کالجا ڈول
تولن والے
اّکھاں اّکھاں وِچ هی لَےںدے
رُوه تے بُّت دوهاں نُوں تول۔
نویں پھِلم دے گیتاں دی گّل
اپڑے اںت سُنیتا تاایں
جِس دے پاپا تلکھ مِجاج
کِنّا چِر جھگڑی جو کّلھ
آپنے مِاُوجِک ٹیچر نال
سَےر لپھج وی کےڈا چںگا
وا کھوری تاں پُّج هَے اَےوےں
هر کوای کِسے نُوں وےکھن آاُںدا
جاں پھِر آپنا آپ وِکھالن۔
اَے دِل مَےنُوں ِاتنا دس دے
روج مَےں اےتھے کی سَے بھالاں
ڈُوںگھیآں هون جدوں ترکالاں
