من دے مچان توں کدے رُوه دی اُچان توں
ڈِگدی هاں هُن تاں روز هی مَےں آسمان توں
رّکھے جو مےرے واستے تُوں تیر ساںبھ کے
کِنّے کُ مهِںگے هونگے اُه مےری جان توں
اُس نے کلےجے نال لا کے مَےنُوں آکھِآ
وّڈی نا هُںدی سُهنیاےں آِات کُران توں
هّسیاے جاں رو 'لیاے کدے دِل تاں فرولیاے
چُّپ-چاپ تُر نا جاایاے ِاس فانی جهان توں
ِاس توں پرھے تاں سُولیآں 'تے ِاشک جھُومدا
وِرلا هی کوای لںگھدا هَے ِاس نِشان توں
