بل بل نی مےرے من-مںدر دیاے جوتے ۔
هّس هّس نی مےرے سوهل دِلے دیاے کلیاے ۔
تک تک نی اَوه نیم اُنابی دھُوڑاں,
آ اُنھاں وِچ نُور نُور هو رلیاے ۔
رُنجھُن رُنجھُن ٹُنکن, ساز سمیری,
جِاُں چھلکن بیج شریںه دی سُّکی پھلیاے ۔
فر فر وگن هواواں مل خُشبوایآں,
آ ِانھاں سںگ دُور کِتے ٹُر چّلیاے ۔
اَوه وےکھ نی ! بدلی لال بِںب جِهی اُڈدی
جِاُں دُوهرا گھُںڈ کوای کّڈھ پںجابن آای ۔
تک دُور دُمےلیں دھرت ارش نُوں مِل گای,
جِاُں گھُٹنی رادھا سںگ ساںولے پاای ۔
اَوه وےکھ نی کاهیآں کّڈھ لاے بُںبل لَےرے,
هااے وےکھ سااُن دیآں جھڑیآں دھرت نُهاای ۔
هر دھڑکن بن مردںگ هَے ڈگڈگ وّجدی,
هر ساه وِچ وّجدی جاپے نی شهِناای ۔
اّج پھےرے کی کوای اڑیاے من دے منکے
اّج پربھّتا دے من دی هَے ٹےک گُآچی ۔
اّج دھرتی مےری نّچ رهی هَے تاںڈو,
اّج بھار جِها دِسدی هَے پاک هےاتی ۔
اّج هُسن دی اڑیاے کّچ-کچوای وینی,
اّج ِاشک دی اڑیاے پّتھر هو گای چھاتی ۔
اّج روٹی هَے بس جگ دا ِاشٹ-مُنارا,
اّج منُّکھتا توں مهِںگی مِلے چپاتی ۔
مَےں آپے آپنی ڈوب لَےنی هَے بےڑی,
مَےنُوں جچدے نهیں نی اڑیاے هُسن کِنارے ۔
مےرے رّتھ تاں اُّڈ سکدے سن تارا-گن وِچ,
پر کی کرنے سن اڑیاے مَےں ِاه تارے ۔
کدے پُورب نهیں هو سکدے اڑیاے پّچھم,
نهیں هو سکدے نی رںگ-پُر کدے هزارے ۔
تّک پریت 'چ چکوی آپے هو گای بَوری,
کِسے چنّ بھُلےکھے پھّکدی پای اںگِآرے ۔
جین جین کوای آخر کد تک لوڑے,
مَوت مَوت وِچ وٹ جاون جد ساهاں ۔
ڈولھ ڈولھ مَےں چّٹاں کد تک هںجھُو,
کھور کھور کے پیواں کد تک آهاں ۔
ساتھ وی دےںدا کد تک مےرا ساتھی,
اّت لںمیآں هن ِاس زِںدگی دیآں راهاں ۔
ِاشک دے ونجوں کیه کُجھ کھّٹِآ جِںدے ?
دو تّتیآں دو ٹھںڈھیآں ٹھںڈھیآں ساهاں ۔
