مناں وِچ گّل وی کوای نهیں نارازگی والی
بنی کوای ن پھِر وی ساںجھ ساڈی دوستی والی
بڑا سی چاا کِ سُورج آپ مَےنُوں مِلن آيا هَے
اُنھے پر تھاں چُنی مِلنی دی مّدھم رَوشنی والی
کدے کِںتُو—پرںتُو ِاشک مےرے ’تے ن کردا اُه
خُدا جے بخشدا اُسنُوں وی بخشِش آشکی والی
بھلا مِرزے جِهی زِںدادِلی اُه کی وِکھاوےگا
خبر اخبار ’چوں وی بھالدا اُه خُدکُشی والی
جِوےں هںجھُو لُکا کے مَےں دھراں مُسکان دے اَوهلے
کِسے دی ِاس ترھاں هووے ن هالت بےبسی والی
‘امر’ دے مرن ’تے افسوس کردے لوک کهِںدے نے
‘کِسے نے کی بھلا کهِنی غزل هُن پُختگی والی’
