مںگلوار دا دِن هَے
مںدِر دے بُوهے دے باهر
بَےٹھے نے بّچے
هّتھ پھَےلاای
لوک آاُںدے نے
مّتھا ٹےک کے
وںڈ دِںدے هن
سُّکھاں سُّکھِآ پرشاد
هّتھ پھَےلاای بّچِآں دے وِّچ
بّچے کھاںدے
کھُش هو رهے
لوک کھُش نے
کِ وںڈ چّلے نے
دُّکھ آپنا
نِّکے نِّکے بّچِآں دے وِّچ
تے بّچے کھُش نے
کِ بهُت دِناں بااد
اّج مِلِآ هَے
کھان نُوں رّجواں۔
