مَےنُوں بےداوے توں مُکت کرے
ِاّک مِّتر پِآرا مںگدا هاں
مےرا ِاک اّدھ گیت رهے جیاُںدا
کوای درد هُدھارا مںگدا هاں
هويا ادب ِالم جو هاسل هَے
اُس ِاکو گّل سمجھاای هَے
سبداں دی سںگت سُّچی هَے
باکی هر وست پراای هَے
ِاه کرم دھرم سبھ جھںجٹ نے
ِاهناں توں کِنارا مںگدا هاں
دِل وِّچ جے درد هَے لوکاں دا
رُوه سّت اسمانیں اُڈدی اے
ماواں دا موه بھگوان بنے
هر کھاهس کھُدا نُوں پُّجدی اے
پی جاواں جهِر جمانے دا
ِاک تےرا هُںگارا مںگدا هاں
جو کھُد کھاتر هی جیاُںدے نے
اَےسا نا کوای وی ساتھ مِلے
مِّٹی دے موه لای مَوت مِلے
مَےنُوں جُوجھن دا اهِساس مِلے
هر گیت مےرا سُکرات بنے
دُّکھ درد مَےں سارا مںگدا هاں
دُّکھ سُّکھ سبھ رّب دی بکھسِس اے
مےرا اَےسا کوای وِسواس نهیں
چُّپ چاپ جُلم نُوں جر جاواں
ِاه مےرا تاں ِاتِهاس نهیں
مےرا گیت اجیت جُجھار بنے
ماهی دا ِاسارا مںگدا هاں
مےری رُوه وِّچ وارِس وسدا اے
هر هرپھ همےساں هیر بنے
جو درد هںڈھايا راںجھن نے
مےرے گیتاں دی تکدیر بنے
مَےں سُپنا جھںگ سِآلاں دا
کوای تکھت هجارا مںگدا هاں
کُّجھ کّچی رُّت دے گیت مےرے
کّچِآں سںگ ےاری لا بَےٹھے
جدوں وگی هنےری هرپھاں دی
ارتھاں دے ارتھ گُآ بَےٹھے
هرپھاں دی پیڑ پچھانن لای
ِاک جنم دُبارا مںگدا هاں
مَےنُوں بےداوے توں مُکت کرے
ِاّک مِّتر پِآرا مںگدا هاں
مےرا ِاک اّدھ گیت رهے جیاُںدا
کوای درد هُدھارا مںگدا هاں
