خت ! جو مَےں آپنی نِّجی پھاایل وِچ
ڈِگریآں واگ ساںبھ رکھے نے
اچانک مےرے وّل
گلی دے اوارا کُّتِآں واںگ بھَوںکدے نے
تے ِاس رَولے نُوں چیردی هوای
ِاک جانی پچھانی اواز
ِاناں کُّتِآں نُوں پُّچکاردی هَے
تے مَےتھوں مےری نیےت دا سِرناواں پُّچھدی هَے
مےرے اُتر دےن توں پهِلاں هی
آواز ختاں وِچ مُڑ الوپ هو گای هَے
پر ! مَےنُوں آپنے پُرانے ختاں دے
هلکااے جان دا ڈر
اجے وی, تارے دے ٹُّٹن دے وهِم ورگا هَے ۔
