سّچ دّساں تے کھِڑ-کھِڑ هّساں۔
اّج-کّلھ مَےں تاں لوکو رات-دِن۔
آپنے مگرے آپے نّساں۔
تُسیں کهوگے کی هو گِآ۔
آپنی کی کهانی دّساں۔
کِ مَےنُوں ِاس اُمر وِّچ لوکو۔
مےری مَےں نال پِآر هو گِآ۔
مَےں نال جد پِآر هو گِآ۔
سوهنا مَےں, مَےں لای سُوٹ بنايا۔
سِر پِںڈے نھايا, تن ’تے پايا۔
شیشے مُوهرے اڑکاں کّڈھیآں۔
گهِنا-گّٹا مَےں نُوں پايا۔
مےری مَےں جد مَےں نال پھّبی۔
لّگے سوهنی بےڑا پار هو گِآ۔
مَےنُوں مےری اےس اُمر وِّچ۔
مےری مَےں نال پِآر هو گِآ۔
مَےں-مَےں نُوں جد خُد سجايا۔
رّج کے تّکِآ, اّتھرُو بھر-بھر۔
رُّس کے بهِ گای, مساں منايا۔
کِ مَےں کِاُں مَےں دا کدر نا پايا۔
کِاُں مَےنُوں آپنے اںدر ’چوں
مےرا مَےں نزریں نا آيا۔
مَےں-مَےں دی خُد بےکدری کیتی۔
تاں مےری مَےں دا جِاُونا لوکو۔
لوکاں توں دُشوار هو گِآ۔
پر هُن مَےنُوں, مےری مَےں نال۔
هّدوں ودھ کے پِآر هو گِآ۔
مَےں تّکِآ کِ مَےں تاں لوکو۔
آپنی سوهنی جِهی مَےں نُوں۔
مَےں خُد هی مارن لّگی سی۔
جو مےری مَےں نال ٹھّگی سی۔
پھےر مَےں مَےں دا شِںگار کر لِآ۔
مےرا سُهنا سرب تِآر هو گِآ۔
مَےنُوں ِاس اُمر وِّچ لوکو۔
مےری مَےں نال پِآر هو گِآ۔
اّج-کّلھ مَےں رِشتےداراں دے نالوں۔
آپنی مَےں اُّتے مردی هاں۔
شیشے موهرے آپے بهِ کے۔
آپنیآں لِکھیآں پڑھدی هاں۔
مَےں نال گُنگُنا کے کوِتا۔
آپنیآں سِفتاں کردی هاں۔
هُن مَےں-مَےں دا ےار هو گِآ۔
مَےنُوں اےس اُمر وِّچ لوکو۔
مےری مَےں نال پِآر هو گِآ۔
