مَےنُوں تاں آپ وی نهیں پتا

ڈاکٹر امرجیت تانڈا

مَےنُوں تاں آپ وی نهیں پتا

کِ کِوےں تےرے نال پهِر ٹُر پاے

ِاشک هويا تاں پتا وی نا لّگا-

هور اَےںوےں نهیں کوای جھّلا بن بَےٹھدا

کّچا پّکا پرکھے وگَےر

ڈھاکیں لا ٹھّل پَےںدا هَے جھناواں چ-

کُجھ نهیں پتا لگدا

کدوں ٹّپ هو جاںدیآں هن کںدھاں

باریآں کِںز کھُّل جاںدیآں هن

نا گلیآں دی پرواه رهِںدی هَے

تے نا هی دُنیآں دی-

کِّتھے پتا لگدا هَے

ِاهو جےهے پاگل پلاں دا

کدوں هو جاںدے نے هِّک چوں باهر

تے پَےر بِن جُّتی پااے تُر پَےںدے هن-

تےری مُهّبت مَےں بهُت ساںبھ 2 رّکھی

بھابی کای وار پُّچھ وی لَےںدی سی کِ

کی لُکو رهیں اےں-

اَودوں تاں گھر بار وی بھُّل گِآ سی-

کِّتھے وسدا هَے زهان-کُجھ وی نهیں سی ےاد رِها

ِاه سّبھ پتا نهیں کِوےں هو گِآ

کد هو گِآ-

راه بهُت تڑفے

رُّکھ بهُت بولے

 

چور کد هٹدا هَے چوری توں-

مُهّبت کد چھُپدی هَے کِسے موری چوں-

جِس دِن چنّ چاننی نال نّچِآ سی

اَوس رات ارش شامِآنا بنِآ سی-

چاننی دی کُّکھ بھری سی-

تے تارِآں دا جنم هويا سی-

تےرے تارے پُّتراں نُوں

اُڈیک رهی ساں مَےں وی-

نهیں تاں اَےوےں کِهڑا

کھڑھدا هَے بُوهِآں دے اَوهلے

کِهڑا کهِںدا هَے کِ بّدلو زرا پرے هو جااَو

مِل لَےن ديو مَےنُوں آپنی رُوه نال-

پتا نهیں اےنی هنھےری کِّتھوں آاُںدی هَے

اّگ کِّتھوں بھاںبڑ بن

پربتاں نُوں وی لّگ جاںدی هَے آپ مُهارے

سّبھ هّد بنّھے ٹّپ جاںدیآں هن

نویآں چڑھاایآں چُوڑیآں-

بںسری کِاُں کںبدی هَے-

هِّک کیں گااُںدی هَے

اںگ کی بولدے نے-

رات نُوں وی نهیں پتا لگدا

شهِر پتا نهیں کِاُں هو جاںدے نے بےچَےن

پِںڈ هور نزریں کِاُں جھاکن لگ جاںدے هن-

هوا وی ِاتبار کرنوں هٹ جاںدی هَے-

کوای گُناه وی نهیں دّسدی دهِلیز

شام کھبرے کِاُں هو جاںدی هَے وَےری-

راتاں کِاُں هو جاںدیآں هور کالیآں

زِںد رووے تاں کِهڑے بُوهے نُوں فڑھ کے

چیس دّسے تاں کِهڑے شیشے نُوں

مهِںدی لاوے تاں کِهڑے چاا نال

وٹناں ملے تاں کِهڑے شگناں نُوں دھِآه

پتا نهیں کی انوکھا کر لِآ سی مَےں-

سوچدی هاں کدے 2-

کّپ چ چاه هو جاںدی هَے ٹھںڈھی-

ماں دی 'واز نهیں کنّی پَےںدی-

باپ هور نزریں جھاکدا هَے-

ویر پِآر نُوں هور ناں دے دِںدے هن-

چھاواں جے مانن نُوں نهیں تاں کی کرنیآں

راه جے ٹُرن نُوں نهیں سن تاں کيوں سِرجے

نگمےں جے گااُن لای نهیں سن تاں ساج کی کرے

مُهّبت جے پهِنن لای نهیں سی

تاں زِںدگی نُوں کِاُں سلیب تے ٹںگِآ -

جِس دِن زهان دیآں گلیآں چ مُهّبت ٹُر پایے

ساهاں چ گلوّکڑیآں دی ریجھ جاگ پای

چُوریآں نُوں تُرن دی ازادی هو گای

دُنیآں دے جد کَےدوں مر گاے

تاں کِتے نفرت نهیں رهےگی

جںگاں نهیں جاگنگیآں سرهّداں تے

گھر نهیں خُرنگے

تارے هٹ جانگے ٹُّٹنوں-

اُمراں لّگ جانگیآں سمِآں نُوں-

📝 اک ترمیم دی درخواست کرو

مشہور شاعری