سدیآں پهِلاں دی گّل هَے,
جد رّب ِاکّلا هی رهِںدا سی,
پُوری سرِشٹی دا مالک سی,
جِّتھے جی کردا اُّٹھدا-بهِںدا سی۔
گھُںمدا-گھُںمدا آپنی سرِشٹی نُوں,
ِاّک دِن والا هی اّک چُّکِآ,
ِاس سرِشٹی نُوں تباه کرن دا,
بھَےڑا وِچار دِل چ آ ڈھُّکِآ۔
سرِشٹی نال پِآر وی گُوڑا سی,
کھُد کھتم کرن توں هِچکچااُںدا سی,
لّکھ سوچاں-کھِآلاں نے روکِآ رّب نُوں,
پر دِل اُهدا ِاهو چاهُںدا سی۔
کِاُں نا کوای سکتی سِرج لواں,
من وِّچ اَےسا وِچار آيا,
تد مِهنت کرکے اُس کھُدا نے,
منُّکھ ناں دا ِاّک سَےتان بنايا۔
مِّٹی دا ِاّک جِسم بنا کے,
وِّچ اتھاه گُناں نُوں بھر دِّتا,
سوچن-سکتی تے انّی چےتنا دے کے,
ِاّک انوکھا کارناما کر دِّتا۔
تد آيا منُّکھ دھرتی تے,
هَولی-هَولی آپنی گِنتی ودھا لای,
سےر, هاتھی, بگھِآڑاں جِهیآں,
سبھ تاکتاں دے نّک نکےل پا لای۔
جںگلاں دے جںگل تباه کرکے,
اُّچے-اُّچے مهِل اُسار لاے,
سَےتانی چےتنا نال پرمانُو جِهے,
جّگ-کھاتمے لای بنا هتھِآر لاے۔
دھاںک جمااُن تے تاکت پرکھن لای,
آپس وِّچ هی جںگاں چھےڑ لایآں,
سرِشٹی نُوں برباد کرن لای,
دھُوںاےں دیآں هلٹیآں گےڑ لایآں۔
ترّکی دا نام دے کے اّج ِاه,
سکیماں-کھوجاں نال جھولی بھر چُّکا اے,
کی چنّ, کی تارے, تے کی گرهِ,
برهِمںڈ دی سَےر کر چُّکا اے۔
سِّدھُو' اّج اُهی منُّکھ کھُدا دا,
آپنا رول نِبھاا رِها اے,
هَولی-هَولی تے تھوڑھا-تھوڑھا کرکے,
کھُدا دا هُکم پُگاآ رِها اے۔
