مسجِد دا مینار مےرے موڈھے 'تے دھر کے
مَےنُوں هاکم کِها
کِ جا مَےدان جںگ وِچ
تُوں گاجی هَےں
ِاه مینار تےرا برچھا بںدُوک پھرےرا
ِاس دے سااے هےٹھ همےسا مَوت سهادت
موڈھے 'تے مینار ٹِکا کے
بَےرک-بَےرک بںکر-بںکر مَےں بھںوِآں هاں
مورچِآں اںدر ڈٹِآ هاں
گلیآں چَوراهِآں وِچ لهُو-ترَوںکے دِّتے
مَےں ِاس دی آواج 'تے بّچے بُّڈھے اَورت
اںدر کوای تمیج ن کیتی
مےرے اںدر باهر وهدت دا جلوا سی
موڈھے 'تے مینار کھُداای ےکجِهتی دا
پَےراں دے وِچ ساری دُنیآں
مُسرِک, مُلهد, کاپھر, کّچی تے بےدینی
ِاس مینار دی ٹیسی اُّتے
هر پل ناجل هُںدا رِها کلام ِالاهی
هر پل بںدا اّلا والا
مَےنُوں کردا رِها هِداِاتاں :
هاکم دا ِارساد هُکم اّلا تاالا دا
جِّدھر هُکم کهے اُسے پاسے تُرِآ جا
مَےنُوں هُکم ادُولی توں بهُتا هی ڈر آاُںدا هَے
اےهو ڈر مےری هِںمت هَے
اےسے هِںمت دے سدکے
مَےں کھڑے کھڑوتے بّچے بُّڈھے
اّکھ میٹ کے کّچے نڑِآں واںگُوں وّڈھے
وّڈھ کتر کے
چَوراهِآں دے وِچ کھلارے
ساڈا جںگمدان کدے چَوراهِآں وِچ سی
کای گھراں دیآں پڑچھتیآں تے
کدی کِسے آرامگاه وِچ
سرمگاه وِچ
موڈھے 'تے مینار ٹِکا کے هر تھاں پهُںچا
ِاس مینار دی ٹیسی توں جو هُکم وی مِلِآ
ڈردا, هِںمت کردا
هُکم نِبھا هی دِّتا
اَوڑک واریں ِاس نے کِها کِ
پاڑ کے پھیتا, مِّٹی چّٹ لَے, هار منّ جا
اُه وی کیتا
مسجِد دا مینار مےرے موڈھے توں
کِسے اُتار لِآ هَے
کّلمکّلا سهِرا دے وِچ چُّپ کھڑا هاں
نا کوای مےرا رهِبر نا کوای میر کارواں
جںگ کھتم هَے
پر اںدر گھمسان سُرُو هَے
وّڈھے کُترے بںدے مُڑ کے جی اُٹھے نے
