ِاه نفرت دے پَےںڈے, ِاه روسے, اُلاںبھے
ِاه مغرُور ےاری, ِاه زِّلت دے کاںبے
ِاه بے-پاک راهواں, ِاه اسمت دے جھاںبھے
مَےں ورھِآں توں سُولی دے دُکھ مر رِها هاں ۔
اُه کِتھے نے کِتھے اَو بںدے خُدا دے ?
اُه کِتھے نے هُسناں دے پردے هےا دے ?
اُه کِتھے نے نغمے وتن دی فِزا دے ?
مَےں ورھِآں توں روںدے هُسن ور رِها هاں ۔
اُه کِتھے هَے 'هاشم' تے کِتھے هَے 'وارِس' ?
اُه کِتھے هَے مُهّبتاں دا نِّگھا جِها رس ?
اُه کِتھے هَے هِجراں دی سُّتی هوای ڈھارس ?
مَےں راتاں وِچ سُورج دی لو کر رِها هاں ۔
پںجےباں دی چھن چھن نا چرکھی دی گھُوکر
نا مهِںدی دی لالی, جھناواں دی شُوکر
نا سِّکاں, نا چاواں, نا تاںگھاں دی هُوکر
مَےں ورھِآں توں مَوتاں دے ساه بھر رِها هاں ۔
نا وںجھلی, نا بےلے, نا پالی, اّےالی
نا اںباں دے بُوٹے, نا کوِال, نا مالی
نا سوياں دے پھُّلاں تے ٹهِکے هِرالی
مَےں ورھِآں توں ویرانیآں هر رِها هاں ۔
نا واری سدکڑے, نا لوری نا بھَےناں
نا ماواں دے دُّدھاں 'چ شےراں دا رهِنا
نا ویراں دے جزبے, نا پریتاں دی مَےناں
مَےں ورھِآں توں کهِراں دے وِچ مر رِها هاں ۔
اَو ےارو, اَو ےارو ! اُه وارس نُوں لّبھو
اَو کبراں وِچ سُّتے هواے بے-خَوف رّبو
اَو گلیآں 'چ بھَوںدا اُه دیوانا لّبھو
مَےں ورھِآں توں سُّکی جھناں تر رِها هاں ۔
اَو آاَو, اَو آاَو, وتن نُوں سںبھالو,
اُه کُرلاٹ سهِکی پریتاں نُوں پالو,
اُه درداں نُوں چھنّاں زهِر دا پِآلو,
مَےں هُسناں دے هُسناں 'چ رس جھر رِها هاں ۔
