مےری مَوت دی اَو ےارو, کوای داستاں نا پُّچھو,
بّس کتل هُںدے چلے گاے, کاتِل اےنا هُسین سی۔
بڑا چِر هويا, هالے تّک مدهوس هاں,
اَےسا تےرے دو نَےنا چوں, دو گھُّٹاں دا پین سی۔
آپنی تپس اُّتے تَےنُوں بڑا مان سی,
پر اّگ نال کھےڈن دے, اسیں وی سَوکین سی۔
کّچے پّکِآں تے تردے, آکھِر کِنارے لّگ گاے,
اُهتے جوبن دا هڑھ, سانُوں رّب تے ےکین سی۔
کھُس هاں همےسا آپاں, بھّکھڑے تے تھوهراں نال,
اُه کمل دے پھُّل, اسیں رےتلی جمین سی۔
آسک دا جناجا وی, برات واںگ نِّکلِآ,
دُسمناں دے گھر دا, ماهَول گمگین سی۔
"مںڈےر" دی کماای بّس, ِاهی مےرے دوستو,
کُّجھ مِّٹھے جِهے هاسے, کُّجھ هںجھُو نمکین سی۔
