مَوت سِر تے هَے منُّکھ پھِر وی بھُلاکے رّکھدَے۔
نال جیون دے ِااُں رِشتا بنا کے رّکھدَے۔
اےس توں پهِلاں کِ نھےرا وی بنے مهِمان آ,
گھر 'چ مےرے اُه چراگاں نُوں جگاکے رّکھدَے۔
هون جے تارے تاں موڈھے تے سجا لَےںدے نے لوک,
کَون تُوفاناں نُوں چھاتی نال لاکے کے رّکھدَے۔
مَےں تاں کالر تے سی اُسدے پھُّل ٹںگِآ وےکھِآ,
کی! پتا سی کوٹ وِچ کھںجر چھُپا کے رّکھدَے۔
جاندا هونا نهیں کِ اَوسنے جانَے بِخر,
جِسم نُوں جو واںگ شیشے دے بچاکے رّکھدَے۔
