مااے نیں مااے !
اسیں هوس گوااے,
دِن نُوں چَےن نهیں,
رات نُوں نیںد نا آاے۔
جِّتھوں روکیاے نیں ماں اُّتھے بھّج جاںدا اے,
دِل چںدرے نُوں کوای سمجھااے,
مااے نیں مااے !
پاگل وی نهیں پاگلاں توں گھّٹ وی نهیں,
ِاشک نے پاگل بنااے,
مااے نیں مااے !
پُوری کاِانات هی مےری دُسمن هو گای اے,
هر ِاّک سَےا مَےنُوں تڑپھااے,
مااے نیں مااے !
کھِآلاں دے اںبریں سدا اُّڈے رهِںدے هاں,
کوای سانُوں دھرتی تے لَے آاے,
مااے نیں مااے !
ماں نیں ماں جِںدگی بوجھ جِها لّگدی,
کوای ِاس بوجھ نُوں چُکااے,
مااے نیں مااے !
دُّکھاں پیڑاں نال مُهّبت ودھدی جاںدی اے,
کوای کھُسیآں نال دوستی کرااے,
مااے نیں مااے !
رُوه دا کوای ساتھی, مااے لّبھِآ نهیں,
جِسمپھروشاں نے دِل تڑپھااے,
مااے نیں مااے !
کںڈے هی کںڈے وِچھے نے مںزِل دے راهاں تے,
کوای پھُّلاں دی سےز وِچھااے,
مااے نیں مااے !
