کّچی کںدھ اُّتے بهِن, سُرمای گھُّگیآں
لّگے اُزراں دے کولوں, فزراں نے پُّگیآں
اَےنا سبر بنےرِآں نا' موه پا لِآ
گایآں دانِآں بھُلےکھے کّچ روڑاں چُگیآں
چِّٹے اںبراں نُوں کّج, نیلے کھںبھ اُّڈدے
رل تِتلی دے پراں نال, رںگ اُّڈدے
کدے هُسناں دی ناخی نهیاَوں واڑی سُّکدی
کَون بھَورِآں نُوں دّسے, نهی واش مُّکدی?
آپے ورھ پَےناں میںه مِلے ساگر ندیں
شِو-بّدلاں وجاایآں جدوں ڈُگ-ڈُگیآں۔
شیر سّپ نُوں پِآيا هور زهِری کر’تا
آيا هںس هِّسے, اَوسنے نِتار دھر'تا
لںگھے سماں چَوںکیدار هوکا اُّچا کرکے
گھُوک کںدراں ‘چ سُّتے, مّتھے کُوهنی دھر کے
رَون لَے گِآ مُّکٹ ساڈا ساتھوں هر کے
اّکھاں چےتناں دی رانی دیآں پایآں سُّجیآں۔
گیت بَےٹھے بھںگ دِآں, بُوٹِآں نُوں ول کے
مهِںدی-وےدنا نُوں لا'وے کِهڑا تلی مل کے?
چّلیآں نے سُراں, پریآں دے پِںڈ نُوں
کوی دِںدے نے مروڑے, شبداں دی جِںد نُوں
اَوهدے کول ےّکے چار, بُری دِسدی اے هار
اساں بےگی لَےنی مار, پِّچھوں سُّٹ دُّگیآں۔
