راتیں نیںد نا آوے لَےواں اُُسّلوّٹے مَےں ۔
تےرے جان پِچھوں آه دِن وی کِّداں کّٹے مَےں ۔
مَےتھوں جاں مےرے رّب توں پُّچھ, مےرے مهِرماں ۔
کِنّے رّکھے ےارا ِاس سینے 'تے وّٹے مَےں ۔
تےرے گم ستاای سُنیآں کھریآں کھریآں مَےں ۔
تےرے جان پِّچھوں تکلیپھاں کِنّیآں جریآں مَےں ۔
مَےتھوں جاں مےرے رّب توں پُّچھ, مےرے مهِرماں ۔
تَےنُوں منّ کے باوا کِنّیآں مِنّتاں کریآں مَےں ۔
تےری راه اُُڈیکاں کےس نا اّج کّلھ واهے مَےں ۔
کای دِن هو گاے نا تن توں لیڑے لاهے مَےں ۔
مَےتھوں جاں مےرے رّب توں پُّچھ, مےرے مهِرماں ۔
ِاّتھے روز هی چڑھدی ِاشکاں والے پھاهے مَےں ۔
کوای کںم نا آاے جِهڑے کیتے ٹُونے مَےں ۔
تےرے ِاشک دے پھّل نے تاں هی کردی دُونے مَےں ۔
مَےتھوں جاں مےرے رّب توں پُّچھ, مےرے ارز سِهاں۔
کھاواں مِّٹھیآں سّٹاں, پیواں هںجھُو لُونے مَےں ۔
