ساڈے دےس وِچ
لوک دُّکھاں دی کهانی سُنااُںدے نے
مےرے مِّتر دی
جو چلا گِآ
تے پھِر نهیں پرتِآ ۔
اُس دا ناں .......
نهیں, اُسدا نام مّت لوو
اُس نُوں ساڈے دِلاں وِچ هی رهِن ديو
راکھ دی ترھاں,
هوا اُسنُوں کھِںڈا نا دےوے
اُسنُوں ساڈے دِلاں وِچ هی رهِن ديو
ِاه ِاّک اَےسا جکھم هَے
جو کدے بھر نهیں سکدا ۔
مےرے پِآرے!
مےرے پِآرے ےتیمو
مَےنُوں چِںتا هَے کِ کِتے
اُسدا نام اسیں بھُّل نا جاایاے
ناواں دی ِاس بھیڑ وِچ
مَےنُوں بھَےا هَے کِ
کِتے اسیں بھُّل نا جاایاے
سِآل دی ِاس برسات تے
هنھےری وِچ
ساڈے دِل دے جکھم کِتے سَوں نا جان
مَےنُوں بھَےا هَے کِ
اُسدی اُمر .......
ِاّک کلی جِسنُوں برسات دی
ےاد تّک نهیں
چاںدنی رات وِچ کِسے پرےرکا نُوں
پرےم دا گیت وی نهیں سُنايا
اُسدی پرےمِکا دی اُڈیک وِچ
گھڑی دیآں سُوایآں تیک
وی نهیں رُکیآں
اسپھل رهے اُسدے هّتھ,
دیواراں دے کول اُهناں لای
اُس دیآں اّکھاں
اُداس ِاّچھاواں وِچ کدے نهیں
ڈُّبیآں
اُسنے کدے کِسے لڑکی نُوں
نهیں چُںمِآ
اُه کِسے لڑکی نال نهیں
کر سکِآ ِاسکباجی ۔
آپنی جِںدگی وِچ
سِرپھ دو وار هاُںکے بھرے
ِاّک لڑکی لای
پر اُسنے کدے کوای
کھاس دھِآن هی نهیں دِّتا
اُس اُّتے
اُه بهُت چھوٹا سی
اُسنے اُسدا راه چھّڈ دِّتا
جِوےں آس دا ۔
ساڈے دےس وِچ لوک اُسدی کهانی
سُنااُںدے نے
جدوں اُه دُور چلا گِآ
اُسنے ماں توں وِداِاگی نهیں لای
آپنے دوستاں نُوں وی نهیں مِلِآ
کِسے نُوں کُجھ کهِ کے نهیں گِآ
ِاّک سبد تّک نهیں بولِآ
تاںکِ کوای بھَےا بھیت نا هووے
تاںکِ اُسدی اُڈیکوان ماں دیآں
لںمیآں راتاں کُجھ سَوکھیآں لںگھن
جو اّج کّل اسمان نال
گّلاں کردی رهِںدی هَے
اتے اُس دیآں چیجاں نال
اُسدے تکیاے
اُسدے سُوٹکےس نال
بےچَےن هو کے اُه آکھدی کهِںدی هَے,
اَے رات! اَے سِتاريو! اَے کھُدا!
اَے بّدل!
کی تُوں مےری اُّڈدی چِڑی نُوں وےکھِآ هَے
اُس دیآں اّکھاں چمکدے
سِتارِآں ورگیآں نے
اُسدے هّتھ, پھُّلاں دیآں
ٹهِنیآں ورگے هن
اُسدے دِل وِچ
چںد تے سِتارے بھرے هواے نے
اُسدے وال
هواواں تے پھُّلاں دے جھُولنے هن
کی تُوں اُس مُساپھر نُوں وےکھِآ هَے
جو اجے سپھر لای
تِآر هی نهیں سی
اُه آپنا کھانا لَےن توں
بِناں چلے گِآ
کَون کھواوےگا اُسنُوں
جدوں اُسنُوں بھُّکھ لّگےگی?
کَون اُسدا ساتھ دےوےگا
رستے وِچ
بےگانِآں تے کھترِآں وِچکار
مےرے لال! مےرے لال!
اَے رات! اَے سِتاريو!
اَے هالیاَو! اَے بّدلو!
کوای تاں اُسنُوں آکھو
ساڈے کول کوای جواب نهیں هَے
بڑا وّڈا هَے ِاه جکھم
اّتھرُوآں نال
دُّکھاں نال
تسیهِآں نال
نهیں برداست کر سکےںگی تُوں
اُه سّچاای
کِاُںکِ تےرا بّچا مر چُّکا هَے
ماں!
اجِهے اّتھرُو مّت وگا
کِاُںکِ اّتھرُوآں دا ِاّک
سوما هُںدا هَے
اُهناں نُوں بچا کے رّکھ سام لای
جد سڑکاں اُّتے مَوت هی مَوت هووےگی
جدوں ِاه بھر جانگیآں تےرے
پُّتر ورگے مُساپھراں نال ۔
تُوں آپنے اّتھرُو پُوںجھ لَے
تے نِسانی وجوں سںبھال کے رّکھ
کُجھ اّتھرُوآں نُوں
آپنے پِآرِآں دے سِمرِتی-چِنّ واںگُوں
اُهناں سرنارتھیآں دے سِمرِتی-چِنّ
دی ترھاں
جو پهِلاں هی مر چُّکے هن
ماں آپنے اّتھرُو مت وها
کُجھ اّتھرُو بچا کے رّکھ کّلھ لای
ساِاد اُسدے پِتا دے لای
ساِاد اُسدے بھاای لای
ساِاد مےرے لای, جو اُسدا دوست هَے
اّتھرُوآں دیآں دو بُوںداں
بچا کے رّکھ
کّل واستے, ساڈے واستے
ساڈے دےس وِچ
لوکیں مےرے دوست بارے
بهُت گّلاں کردے نے
اُںجھ اُه گِآ سی
تے پھِر نهیں پرتِآ
وَےسے اُس نے آپنی جوانی
لا دِّتی ۔
گولیآں دیآں بُچھاڑاں نے
اُسدے چِهرے تے چھاتی نُوں
وِنّ سُّٹِآ سی
بّس هور مّت آکھنا
مَےں اُس گھااَو نُوں وےکھِآ هَے
مَےں اُسدا اسر وےکھِآ هَے
کِنّا وّڈا سی اُه گھااَو
مَےں آپنے دُوسرے بّچِآں بارے
سوچ رِها هاں
تے هر اُس اَورت بارے
جو بّچا-گّڈی لای چّل رهی هَے ۔
دوستو ِاه مّت پُّچھو
اُه کدوں آوےگا
بس ِاهو پُّچھو
کِ لوک کدوں اُّٹھنگے ۔
