مےرا اَےسا گیت گُآچ گِآ
جِدھی رُوه وِچ روسن سُورج سی
جِدھا چِهرا سی پربھات جِها
اُس گیت نُوں بھالن جد تُرِآ
چنّ تارے مےرے نال گاے
مَےں کیتی ارج سرِسٹی نُوں
مےرا دھرم جنم نا جات رهے
مَےنُوں سُکھن دے سُورج بکھس ديو
هووے هسر بھاوےں سُکرات جِها
مےرا اَےسا گیت گُآچ گِآ
جدوں اکل ِالم دی گّل توری
مَےنُوں سبد سهارا نا مِلِآ
کدے چرنیں رکھدا بےداوا
مَےنُوں مِّتر پِآرا نا مِلِآ
مِلِآ نا چانن مُکتی دا
کُّل جیون کالی رات جِها
مےرا اَےسا گیت گُآچ گِآ
من ریجھ سمُںدر رِڑکن دی
هر پاسے رےگِستان مِلے
سِّکھ, مُسلِم, هِںدُو لّکھ مِلگے
مَےنُوں کِدھرے نا ِانسان مِلے
جِنُوں درد سُنايا دِل والا
اُه پّتھراں ’تے برسات جِها
مےرا اَےسا گیت گُآچ گِآ
جِس در 'تے الکھ جگاای سی
اُهدے در درواجے بھیڑے سی
مجھباں دی مهِںدی گُوڑھی سی
جاتاں دے پااے کلیرے سی
نا رّب مِلِآ نا ساِار بنے
نا رُتبا آسک جات جِها
مےرا اَےسا گیت گُآچ گِآ
مےری ساِاری دی پھرِآد ِاهو
کوای اَےسا ِاک نِجام هواے
گیتاں دی سُگںدھی ساڑے نا
کوِتا دا ناں کتلےآم هواے
سدا رهے سلامت ارتھاں دا
سبداں دے سِر 'تے تاج جِها
مےرا اَےسا گیت گُآچ گِآ
جے سُندا هووے رّب کِدھرے
مےرے گیتاں نُوں ِاه ور دےوے
کُل درد جمانے دا سارا
مےرے گیتاں دے ناں کر دےوے
مےرا گیتاں وِچ ےکین بڑا
ریتاں توں اُٹھ وِسواس گِآ
مےرا اَےسا گیت گُآچ گِآ
جِدھی رُوه وِچ روسن سُورج سی
جِدھا چِهرا سی پربھات جِها
