مےرا هر شبد کوِتا هَے
سمُںدر مےری سِآهی هَے
تے اںبر مےرا ورکا هَے
مےرا هر شبد کوِتا هَے ۔
جدوں توں جھیل نیلی نے
بلَوری اّکھ کھوهلی هَے
تے وگدے پانیآں اُّتے
سمےں دی کِشتی ڈولی هَے
لهِر لهِرا کے اُٹھدی هَے
مناں وِچ آس جگدی هَے
دِلاں دا کمل کھِڑدا هَے
مےرا هر شبد کوِتا هَے ۔
دھرُو تارے دی مّدھم لوا
جو سُپھنے واںگ چلدی هَے
مےرا آکاش مّلدی هَے
ِاه رُوه رںگاں 'چ رلدی هَے
جو سُرکھی سوچ بندی هَے
چےتنا تانا تندی هَے
کِ مَولنهار پّتا هَے
مےرا هر شبد کوِتا هَے۔
جِوےں ديودار نُوں دِّتی
کِسے پربت نے آ گُڑتی
وِسارے چےتِآں وِچوں
کدے گھاٹی نهیں بھُلدی
کِ جھرنا جھرجھراںاُںدا هَے
پُرانی بات پااُںدا هَے
هُںگارا رّت رّتا هَے
مےرا هر شبد کوِتا هَے ۔
سراپی رُّت آاُںدی هَے
سںتاپی دھرت جاںدی هَے
اُنیںدے پّتِآں اُّتے
پاے تےجاب دے چھِّٹے
تاں جںگل شُوک اُٹھدے نے
تے پّتھر کُوک پَےںدے نے
هو جاںدا سور تّتا هَے
مےرا هر شبد کوِتا هَے ۔
سگل برهِمںڈ هَے ِاک گھر
تے اںبر ِاک چوبارا هَے
جُ پهِرےداریآں کردا
سُورج چنّ سِتارا هَے
جُ تارا راه دسےرا هَے
سارا آکاش مےرا هَے
تے هر کِنکے دا ناتا هَے
مےرا هر شبد کوِتا هَے۔
