کلی واںگ مهِکدا, بوٹ واںگ چهِکدا,
چنّ چاننی واںگ نِرمل, پِآر واںگ نِرچھل,
ِاه مےرا پِںڈ سی۔
ٹوبھے کںڈھے, پِّپل تھّلے, سااُن مهینے کھُوب بهاراں,
کّٹھیآں هوون, جوبن مّتیآں مےرے پِںڈ دیآں مُٹِآراں,
نّچدیآں, ٹّپدیآں, اےدھر اَودھر بھّجدیآں,
جِوےں پھُوهڑیآں نے اّک دیآں,
باهرو باهر پھِرنی تے بابے تاس کھےڈدے,
ِاّک هّتھ نال بَےٹھے اٹےرنے نُوں گےڑدے۔
گّبھرُوآں دی ِاّک ڈھانی, موڑ تے گےڑے ماردی,
جوس هَے جوانی دا, دِل وِّچ اُڈیک ےار دی۔
ِاّک پاسے بےبے بَےٹھی, چُّلھا چَوںکا سواردی,
اںبو راتیں پاوے باتاں, مُورت پِآر دی۔
کیڑا املی لّگ کھُوںجے, مُوںه لٹکاای بَےٹھا جِوےں,
دھی اُّدھل گای هووے, کِسے ساهُوکار دی۔
مےرا ِاه چھوٹا جِها پِںڈ, مست چال چّل رِها سی,
کھُس سی, جِهو جِها سی...
ِاّک دِن نپھرت دا جهِر, کھَورے کِسنے پھَےلا دِّتا,
جيوا آلھنے چ بَےٹھے بوٹ نُوں , کِسے بھّکھڑا کھوا دِّتا۔
بُّڈھا پِّپل رو رِهَے, جِوےں کوای اُس کولوں,
اُس دیآں تیآں کھو رِهَے۔
نسِآں دی هنےری رات چ, پِںڈ دی جوانی کھو گای,
تاس کھےڈدے بابِآں دی, باجی پُوری هو گای۔
پِںڈ دے وسنیکاں نُوں ترّکی دا ناگ لڑ گِآ,
هّک, سّچ, ایمان دا ناں, واںگ پرالی سڑ گِآ۔
آِااَو وے کلماں واليو, آِااَو وے دھرماں واليو,
آِااَو وے اکلاں واليو, آِااَو وے مجھباں واليو,
کوای چھےڑو ترانا پِآر دا, کوای گیت سّبھِآچار دا,
آاَو کوای دروےس بن, ِاه پُنّ کما لاَو,
مےرے پِںڈ نُوں بچا لاَو, مےرے دےس نُوں بچا لاَو...
