سُپنا پںجابیآں دا کِتے ٹُّٹ جاوے نا
پَےراں 'چ غُلامی دی جںزیر کوای پاوے نا
آپو 'چ مار-دھاڑ جںگ لّگ جاوے نا
اُّک گِآ مںزِل توں ڈاںڈے-میںڈے جاںودا
من مےرا وےکھ وےکھ ڈُوںگھا پچھتاںودا
سُپنے بغےر بڑا کٹھِن هُںدا جیونا
سونے جِهی دےهی وِچ مِّٹی بن تھیونا
رِزک بِناں جین هووے زهِر جِوےں پیونا
ملاهاں دِآں مناں وِچ کِتے کوای کھوٹ هَے
تاهیاں تاں من-مےرا ڈّکے-ڈولے کھاںودا
دھرتی لای کِس هِّک وِچ دھرواس هَے?
پَےراں اّگے دِس رِها لںما بنواس هَے
مان کاهدا رِها جدوں چھّڈ دِّتا واس هَے
پَےےراں وِچ کںڈِآں وِچھايا هووے جال جد
دھرتی دے پِآر دے نهیں گیت کوای گاںودا
ِاک ِاک گھر کای چُلھِآں 'چ وںڈِآ
هّداں-سرهّداں دیآں جےلھاں وِچ ڈّکِآ
پےٹ دی مُتھاجی نے هَے هَولا کر چھّڈِآ
کُوںجاں دیآں ڈاراں واںگ ےار جدوں دُور جان
پھےر کَون گِّدھے اتے بھںگنے هَے پاںودا
مناں وِچ گهِرے سراپ وّس گاے نے
جِسماں نُوں هاراں دے ناغ ڈّس گاے نے
هّڈاں 'چ پںجابیآں دے نشے دھس گاے نے
سّدھراں-ِاّچھاواں دے سِتارے ٹُّٹ جان جدوں
مور وی کلهِری نهیاں تال وِچ آںودا
نےک-نیتی والے بںدے نزر نهیں آںودے
دھن دے اںبار بھلا بںدے کِاُں نے لاںودے?
تھال وِچ وستاں تاں تِل بھر کھاںودے
ڈوب رهے بےڑے جدوں آپ هی ملاه هون
اُس وےلے اّله وی نهیں آنکے بچاںودا
سےوادار وےکھ بیر سےوا نے نِبھاںودے
پلٹناں دے وِچ وی نے خَوف پاے ِاه کھاںودے
بھرم رنجیت سِهُں دے راج دا وِکھاںودے
مر جااے جدوں وی زمیر کدے بںدے دی
جیںدا هويا کھاک جِاُں ااُدھ هے هںڈھاںودا
دےش نهیں غریب اےهدے چَودھری غریب نے
کھا کے وی بھُّکھے نے ِاه آدمی اجیب نے
سدیآں توں سڑ رهے ِاسدے نسیب نے
فسل کِوے هری هووے مَےںڈڑے پںجاب دی
پهِرےدار آپ جدوں جڑیں تےل پاںودا
