مےرا تے جِسدا مِلنا سی بس اَےوےں ِاتفاک جِها
سَےا جنماں توں نال اُدھے هُن جاپے گُوڑھا ساک جِها
سُپنے وِچ اکسر کَےدوں تے کھےڑے مَےنُوں دِسدے نے
خَےر چلو کُجھ دےر لای تاں بن جاںدا هاں چاک جِها
‘هو سکدا هَے آ جاواں تے هو سکدا هَے نا آواں’
بھولی سُورت بول گای ِاه فِکرا چُست چلاک جِها
جِسماں دے نکشے پڑھ کے بس هےٹھ لِکھی گّل جانی مَےں
‘سُںدر نکش کدے نا سِرجن رِشتا کوای پاک جِها’
چار چُپھےرے شور شرابے توں بچنا تاں آاُںدا هَے
اپنی چُّپ دا کی کریاے جو کردی بهُت کھڑاک جِها
پهِلے دِن هی مَےنُوں مےرے رهِبر نے ِاک بات کهی
‘امر’ جے مںزِل پااُنی هَے تاں سُّٹ پرےھ ِاخلاک جِها
