مےرے بولاں دے چنّ سُورج چمکن جںگل باراں وِّچ ۔
رات دے راهی رستا ٹولھن اُهناں دے لِشکاراں وِّچ ۔
جِهڑے دھاڑویآں نُوں پِںڈوں, باهر کّڈھن نِکلے سن,
مےرا انکھی پُّتر وی سی, اُهناں شهِ-اسواراں وِّچ ۔
مَےں سّجناں دی دُوری کارن, اّت کُرمايا رهِناں هاں,
کُوںج وِچھڑکے ڈاروں هووے, کیوےں مَوج بهاراں وِّچ ۔
بںدے اپنے نال ِانھاں نُوں کبراں وِّچ لَے جاںدے نے,
دِل دے بھےد کدے نهیں آاُںدے تهِریراں-گُفتاراں وِّچ ۔
همدردی دے بولاں دا مُّل مےرے باجھوں دّسے کَون,
سدیآں توں مَےں لّبھدا پھِرناں, غمکھُآری غمکھُآراں وِّچ ۔
انکھاں والا پُّتر گھر وِّچ لںمی تان کے سُّتا اے,
پِاُ دی پّگ تے ماں دی چُنّی, رُل گای اے بازاراں وِّچ ۔
جو ِانسان 'کبیلے' اُّتے سِر وارن توں ڈردا اے,
'آرِف' اُهنُوں کدے نا مِّتھیاے بھُّل کے وی سرداراں وِّچ ۔
