ِاّک ِاشکے والی گّل پُّچھاں تَےتھوں,
جا کے پُّچھیں آپنے دِل توں تُوں۔
جے کدے اُهنے وی ِاشک کیتا هونا,
تَےنُوں دّسُو کِںجھ تڑھپے مےری رُوه۔
چھّڈ دِلا اُسنُوں جا مُآف کر دے,
مَےنُوں پتا تُوں اجے وی پِآر کردا اے۔
پھِر کی هويا جے اُه بےوپھا نِکلی,
کِاُں چںد نُوں وےکھ وےکھ کے سڑھدا اے۔
تُوں دُور هوای تے لّگے رّب رُّسِآ,
پر کلم اے خُدا نے ساںبھ لِآ۔
مَےں ٹُّٹ بَےٹھا تے مر جانا سی,
پر جام-اے-ِاشک نے ساںبھ لِآ۔
تےرے جِسم دی چاهت نهیں سی مَےنُوں,
مَوت توں بااد تےری رُوه مِل جاوے۔
خُدا-اے-ِاشک ِاکو مںگ مےری,
اُهنُوں مرن توں پهِلاں دو پل مےری ےاد آوے۔
جِنّاں مَےں اُهنُوں بدنام کیتا,
شاِاد اُه ِانّی وی بُری نهیں سی۔
اَےوےں روںدا رِها تَےنُوں پااُن لای,
شاِاد وِچ ِانّی وی دُوری نهیں سی۔
ِاشک لّبھ رِها هاں رّب ورگا,
پر هر پاسے شَےتان مِل رهے۔
تےرے نام 'تے لااے بیج جِهڑے,
اُهناں غَےراں دے پھُّل کھِڑ رهے۔
مےرے دِل دی رُوه کهِںدی مَےنُوں,
شَےری جا مِلا دے مَےنُوں ےار نال۔
مهِبُوب مےری اُه رّب ورگی,
جا دیدار کرا دے مےرا پِآر نال۔
