مےرے دِل نُوں دِل نا سمجھی دےکھی کهِر کماویں نا ۔
تےرے پَےریں پّگ دھری اے, پّگ مےری ٹھُکراویں نا ۔
پِّچھوں جِاُں پچھتااُنا پَےنَےں ماهی شرما والڑِآ,
ِاه نهااُنا نهیں گںگا نهااُنا مےری رّت نهاویں نا ۔
گُّلی, جُّلی, کُّلی اَوڑک هر شَے رهِنی اےتھوں دی,
مںگن والی زِّلت کوای نهیں هّتھوں پّت گواویں نا ۔
ٹھهِر زرا اَواے سُورج بابا بال غریب نُوں سوون دے,
وےکھ لوے کوای سُّکھ دا سُفنا کّچی نیںد جگاویں نا ۔
جِاُنا واں جے آاُنا ای تاں آجا, اَو 'سُلتان' هُنے,
مواے پِّچھوں کبر مےری تے آویں بھاوےں آویں نا ۔
