مےری پھِترت اُڈاری هَے اُڈاری مار جاواںگا
اُساری هر تےری دیوار نُوں کر پار جاواںگا۔
پرِںدا هاں ازادی جنم سِّدھ ادھِکار هَے مےرا
لگااے هر تےرے پهِرے نُوں مَےں دُرکار جاواںگا۔
کدے پںچھی, هواواں مَےں کدے هاں مهِک پھُّلاں دی
کدے وهِںدے جھناواں دی ترھاں اُس پار جاواںگا۔
گجل ترکس مےری تے تیر سارے سِار نے مےرے
چلا کے بان سبداں دے بدل کِردار جاواںگا۔
جھنا, راوی, بِآسا, ستلُجاں دی لور سینے وِّچ
مِٹا کے آپ نُوں پھُّل آپنے مَےں تار جاواںگا۔
اُنیںدا هاں کھلس اںدر دی مَےنُوں سَون نهیں دِںدی
مَےں گافِل سُّتِآں لوکاں نُوں واجاں مار جاواںگا۔
غُلامی راس بےسک آ گای مَوکا پرستاں نُوں
ازادی دی سما تے زِںدگی مَےں وار جاواںگا۔
وِآکُل بّچِآں دی مُپھلِسی تے ترس کھا رّبا
تُوں لِّسے چِهرِآں تاایں هسا بلهار جاواںگا۔
تُوپھاناں وِّچ وی اُّپل هاں کِنارا چھوڑ آيا مَےں
کِ مَےں, تر کے ندی, اّج سوچِآ هَے پار جاواںگا۔
