سںواد
رچ رِها سی
آپنے آپ نال
جِںدگی کی هَے ساڈی
کھےڈ جاپدی ِاک جنُونّ دی
کھُسی وںڈن دا سماں هَے مےرا
سںگیت دا آنںد لایاے
کَوپھی دے گھُّٹ مانیاے
هور کی ٹںگ لواںگے
جِںدگی دیآں دیواراں تے
اںبر دے چُبارے تے
گھر سن پںگھُوڑِآں ورگے
اُه وی اُّجڑ گاے
ماںواں دیآں کُّکھاں تھکا کے
لوریآں نُوں بنےرِآں تے سجا کے
کاںواں دیآں چُںجھاں مارن نُوں اُو
جِّتھے بھَےناں بھراواں نے
سِرپھ ِاک اُمر دی
سکِّٹ کھےڈی رل مِل کے
پهِنِآ پاٹے پُرانے جھریٹے
رات دِناں نُوں
دُور کِتے سورگ تّکدے رهے
لّبھدے بنااُدے رهے کھِّتیآں ارس تے
وکت بَےٹھا
نِساندےهی کردا رِها
کِ کَون گلت هَے
تے کِهڑا ٹھیک رول کر رِها هَے
پِّتراں دیآں کبراں سن
سانُوں ڈُّبدے سُورجاں توں بچااُن لای چھُپااُںدیآں رهیآں
جِںدگی دی کھےڈ کھےڈدے
ِاه لگھُو ناٹک سماپت هويا
سانُوں رّسی نال کھِّچے گاے
پردے واںگ لٹکدا چھّڈ گاے
جِهناں ناٹک دا آنںد لِآ
تے اسیں, کھےڈدے تھّک کے
آرام لای جگھا بھالدے رهے
بس اَودوں
اسیں دِلوں کھتم هُںدے هاں
مردے هاں سّجرے سُپھنِآں نُوں
کھُّلیآں مُّٹھیآں چ لَے کے
ٹولدے هاں هنےرِآں وِچ
ڈُوںگھے ڈُّبے سُورجاں نُوں
جگااُںدے هاں
جنم داتِآں نُوں آرام نال سُّتے
نویں سوےر لای
