مےری مَےں تے دُور دی گّل اے مَےں نا نزری آواں ۔
تےرے نَےناں تھیں جے آپنے اںدر جھاتی پاواں ۔
درداں دی بےسُرتی نے نایں سُرت سںبھالن دِّتی,
جیا تے مےرا وی کردا اے ماهیاے ڈھولے گاواں ۔
اُّتھوں آيا اَےتھے دے لای اَےتھے وی نهیں رهِنا,
کِهڑا دےس اے بںدے دا داے کِّتھوں دا سِرناواں ۔
جِس دم سُورج سِر تے آيا آن بنےگی سِر تے,
چھاه وےلے پِآ لّبھدا پھِردا تےرا مُسافِر چھاواں ۔
تھّکے ٹُّٹے جُّسے لای اے چھےکڑلا ِاه ٹويا,
آپے کبرے پَے جاواں ےا سّدھراں نُوں دفناواں ۔
باز نا آوے روز ای جاوے لّبھے وِچ بازاراں,
تُوں تے 'هّٹ' هٹا لای اُّتھوں دِل نُوں کِوےں هٹاواں ۔
وےلے دے 'سُلتان' کِسے نے گّڈی هوای اے سُولی,
جِںدے آ منسُور دے واںگُوں مَےں کوای چنّ چڑھاواں ۔
