مےری مےری نا کر گافل
ِاه دھن جان پرايا ای ۔
ساایں وِسار کے دُنیآں اںدر
سِر توں خَوف بھُلايا ای ۔
سُکھ انںد چھوڈ کے آپے
پَےر دُکھاں وِّچ پايا ای ۔
هُوںجھ پاپ دا کلر کُوڑا
هتھوں لال گُوايا ای ۔
بھَے بھںجن سُکھ ساگر سرور
کِاُں من سِاُں بِسرايا ای ۔
پںج اُچکِآں رل مِل تَےنُوں
پا لِآ اُپر سايا ای ۔
موه مايا نا وِّچوں کّڈھےں
نام فکیر دھرايا ای ۔
چِٹی چادر سںتاں والی
داغ سِآهی لايا ای ۔
رںگ دوَےش جِس مَےل ن دھوتی
آخر اَوه پچھتايا ای ۔
شاه غریب سبھ ِاکو تھاں تے
مِٹی وِّچ سمايا ای ۔
چھڈکے مهِل مُنارے سبھناں
کوٹھا گور بنايا ای ۔
وارو وٹی هر ِاک تاایں
مَوت کسَےن دبايا ای ۔
واںگ پتاسے بںدا بنِآ
بهُت وےر ازمايا ای ۔
تےرے نالوں ڈںگر چںگے
جِنھاں دُدھ پلايا ای ۔
جِنھاں من دا کُشتا کیتا
اَوهناں رںگ اُڈايا ای ۔
ست سںتوکھ نا دھارےں اںدر
اگنی واںگ تپايا ای ۔
لد گاے ونجارے لکھاں
کِسے نا اںت چھُڈايا ای ۔
کارُو چھڈ کھزانے سبھے
نںگے هتھ سِدھايا ای ۔
هُسن جوانی جان پرانی
جِاُں بادر کی چھايا ای ۔
اُس نے پا لای پھتِه جهانوں
جِس نے نام دھِآيا ای ۔
دھِآن سِںگھا پڑھ هرِ هرِ مںتر
هُکم هزُوروں آيا ای ۔
