مَےں کی لِکھِآ مَےں کِنّا 'ک لِکھِآ,
سبھ تےرے نام کرکے تُر چّلِآں۔
مَےں کِنّا پِآر کیتا تے کِنّی نفرت مِلی,
سبھ ِاکّٹھا کر لَے مُڑ چّلِآں۔
مَےنُوں ےاد نا رّکھيو بھُّل جاِااَو,
مےرے ادھُورے گیت پُورے کر ديو۔
مهِبُوب مِلی جے کدے مےری کِسے نُوں,
مےرا آخری خت اُهنُوں پڑھ ديو۔
اُهدے اّکھیں جے مےرے لای هںجھُو هواے,
پا شیشی رّکھ دےاَو مےری کبر 'تے۔
جے چاهوے مِلنا اُه کدے مَےنُوں,
لَے کے آ جاِااَو ٹُّٹی نُوں مےری کبر 'تے۔
اُهدی اّکھیآں دی نمی بُلاوے جے,
رُوه خُدا دی نُوں وی رونا آ جاوےگا۔
جے چاهِآ اَوهنے کدے دِل توں مَےنُوں,
شَےری اُّٹھ کبراں وِّچوں ویں آ جاوےگا۔
آپنی کبر نُوں مَےں دے کے دھوکھا,
تےرے نال تُر پاَو مےری رُوه۔
تَےنُوں لااَوں سینے نال مَےں سّجنا,
پھےر کھڑھی شرماای جاایں تُوں۔
لَے لویں پھےرے مےری رُوه نال وے,
مےری گور 'تے پَےںدے شگن دےکھیں۔
مےری لاش جو مِّٹی دا بُّت,
مِّٹی چوں آاُںدی مےری خُشبُو دےکھیں۔
چںد تارِآں مِلکے سارِآں,
جشن اںبریں دےکھیں منااُنا هواُو۔
کُدرت ساری ِاکّٹھی هو کے نیں,
پھُّلاں دا هار بن پااُنا هواُو۔
شَےری دی کلم نے هّس کے,
گیت لِکھنا کوای پِآر والا۔
کوِال توں لَے کے آواز اُدھاری,
گیت گااُنا هواُو ِاتبار والا۔
بِرهے دا درد مَےں چھّڈ کے,
تےرے نال جنماں دی ساںجھ پا لَےنی۔
باکی کبراں 'چ رُوهاں نے سڑھنا,
ِاّک لاج تُوں مےری رّکھ لَےنی۔
