پُنِّآں دے چنّ نُوں کوای مّسِآ
کیکن ارگھ چڑھااے وے
کِاُں کوای ڈاچی ساگر خاتر
مارُوتھل چھّڈ جااے وے ۔
کرماں دی مهِںدی دا سّجنا
رںگ کِوےں دّس چڑھدا وے
جے کِسمت مِرچاں دے پّتر
پیٹھ تلی 'تے لااے وے ۔
غم دا موتیآ اُتر آيا
سِدک مےرے دے نَےنیں وے
پریت نگر دا اَوکھا پَےںڈا
جِںدڑی کِںج مُکااے وے ۔
کِّکراں دے پھُّلاں دی اڑِآ
کَون کرےںدا راکھی وے
کد کوای مالی ملھِآں اُّتوں
هریال آن اُڈااے وے ۔
پیڑاں دے دھرکونے کھا کھا
هو گاے گیت کسَےلے وے
وِچ نڑواے بَےٹھی جِںدُو
کیکن سوهلے گااے وے ۔
پریتاں دے گل چھُری پھِرےںدی
وےکھ کے کِںج کُرلاواں وے
لَے چاںدی دے بِںگ کساایآں
مےرے گلے پھسااے وے ۔
تڑپ تڑپ کے مر گای اڑِآ
مےل تےرے دی هسرت وے
اَےسے ِاشک دے زُلمی راجے
بِرهوں بان چلااے وے ۔
چُگ چُگ روڑ گلی تےری دے
گھُںگنیآں وّت چّب لاے وے
'کّٹھے کر کر کے مَےں تیلھے
بُّکل وِچ دھُکھااے وے ۔
ِاک چُولی وی پی نا سکی
پِآر دے نِّترے پانی وے
وِںهدِآں سار پاے وِچ پُورے
جاں مَےں هوںٹھ چھُهااے وے ۔
